نقاب

نگاهش را از اتاق میگیرد و مستقیم به چشمهای نگران پناه زل میزند... قیچی را می گیرد و پناه گیج نگاهش میکند... شاهرخ جدی و عاصی لب میزند:

- کجای موهات و گرفته بود؟

نگاه ناباور پناه روی چشمهای جدی شاهرخ می ماند... پلک نمیزند... نفس نمیکشد... صدای جدی شاهرخ نفسش را میبرد:

- با شمام!

پناه گیج دست میبرد و طره ای از موهای سمت چپ صورتش را میگیرد... پر از بهت و هزار حس و بی سر و ته لب میزند:

- اینجا!

شاهرخ قیچی را بالا می برد... همان قسمت را از دست پناه میگیرد ... پر است از حرص... پر است از هزاران حس خوب و بد...پناه چشم می بندد و با بغضی از این همه حس پر از شور لب میزند:

- شاهرخ؟

شاهرخ بی توجه همان قسمت را قیچی میزند...!

دانلود