خودت گفتی : " اُدعونی اَستجب لکم " بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را !
دیگر چگونه بخوانمت ؟ ای بی منت ترین عنایت...
دستانم از این بلندتر نمی شود... و صدایم از این رساتر نمی پیچد در آسمان !
بپرس ، شاکی اند ، اهلِ آسمانت بس که من نالیده ام...بس که زیرِ لب ، زِ تو رَه جُسته ام....
من دگر باخته ام ، دل وُ دین را با هم فرصتی نیست دگر !
تو بگیر دستِ مرا معجزه ، معجزه کن بهرِ خدا.......................
ای جان غم گرفته...بگو دور از آن نگاه، در چشمه کدام تبسم بشویمت......