آشفتگی من از این نیست که تو به من دروغ گفتی ای
از این آشفته ام که دیگر نمی توانم تو را باور کنم......

انسان ممکن است با یک نفر بیست سال زندگی کند.. و
آن شخص برایش یک غریبه باشد....
می تواند با یک نفر بیست دقیقه وقت بگذراند...
و تا آخر عمر فراموشش نکند..

یک چیزهایی هست.....
که نمی شود به دیگری فهماند....
نمی شود گفت ....آدم را مسخره می کنند !...
...بوف کور....

یک چیزهایی هست.....
که نمی شود به دیگری فهماند....
نمی شود گفت ....آدم را مسخره می کنند !...
...بوف کور....

انقدر به انسان های روی زمین بی اعتمادشده ام،که میترسم وقتی ازخوشحالی به هوا می پرم،زمین راازیر پاهایم بکشند!

وقتی عاشق یه نفر میشی و باهاش خوشی،اما یه روز میرسه که مجبور می شی علی رغم عشقی که بهش داری ازش بگذری... بعد بیاد بهت بگه دل سنگ دلت میشکنه

این روز ها احساس بچه ای رو دارم که رفت تو کوچه تا بازی کنه اما کسی بازیش نمی ده..

****

برو عقب لطفا... من خودم هم انقدر به خودم نزدیک نمی شم چه برسه به شما که تازه از راه رسیدی!

****

کسی هرگز نمی داند چه سازی میزند دنیا/چه میدانی تو از امروز...چه میدانم من از فردا../همین یک لحظه را دریاب که فردا میشویم تنهاتر از تنها.....

لحظه های ناب کودکیم درپیچ وتاب زمان گم شد ،دوستانم راروزگار گرفت،عشقم را عاشق دیگر ربود وخدایم راخداکشت.ما ماندیم و قلیانی کنج لب وتلخی چای بی قند و شبهای تاریک سرد وخش خش برگهای زرد…

تو فقط دریا باش
من اگر راهیه دریا نشدم
نامردم
من اگر همدم دریا نشدم
نامردم
تو فقط دریا باش

برای بودنت دلتنگم،
پس چرا یادی زمن نمی کنی؟!
چه تابی ست تو را؟! تبم را که فراموشی نیست....
دوری از من چه حلال است تو را......زیبایم....محال است! چه توانی ست تو را؟!
نمی خواهم، نمی گریم

 

 

 

باور این همه دوری محال است،محال......
در راه نگاهت دام ها می افکنم من
فرار زدیارم محال است،محال.....

لعنت به تمام کسانی که تو نیستند ... ولی عطر تو را می زنند!!!

همه برایم دست تکان دادند
اما کم بودند دستانی که تکانم دادند.
دوست و دست بسیار است
ولی
"دست دوست"
اندک!
دست دوستیت جاوید باد ...

ای که تمام خاطراتم بوی نفس تو را میدهد! آبی آسمان هم به اندازه ی تو در یادم نمانده است..

رنگ سرخ

می تواند بنشیند بر درخت انار

لب های تو

یا

پیراهن پاره پاره ی یک سرباز

هیچ اتفاقی نمی افتد

ما عادت داریم

ندیده ای؟!!

همان انگشت که ماه را نشان  می داد

ماشه را کشید

ندیده ای؟!!

که از تمام آدم برفی های

تنها

لکه ای آب مانده بر زمین

دود فقط نام های مختلفی دارد

وگرنه سیگار من و خانه های خرمشهر

هر دو به آسمان رفتند

...........

غروب را قدم زده ام

صبح زود را گذاشته ام برای مردن

و باد

که فکر می کردیم

تنها از دو سویمان می گذرد

عقربه را تکان داد و

ما پیر شدیم

باد،

رفتن بود

زندگی،

رفتن بود

آمدن،

رفتن بود

انسان و ابر

در هزار شکل می گذرند!!

رنگ یاقوت و ژرفای آب

رنگ آسمان و سکوت

رنگ رویا

رنگ اشک تو بر کاغذ

رنگ عشق آبی ست

و من همه چیز را به رنگ آبی می خواهم .

آرتور بلایس

گاهــی باید نباشــی ... تا بفهمــی نبودنت واسه کی مهمه ...

اونوقته که میفهمی بایــد همیشه با کی باشی ....

حـقـیـقـت دارد !

کافـی سـت چــمـدان هــایــت را ببــندی

تــا حــاضـر شــونــد ، هـمه

بـــرای ِ از یـــاد بــُـردنــت !

آنـکه بــیشتـر دوستـت میــدارد ، زودتــــر !!!

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند پرهایش سفید می ماند، ولی قلبش سیاه میشود. دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است

(دکتر علی شریعتی)

چایت را بنوش

نگران فردا نباش

از گنمزار من و تو

مشتی کاه می ماند

برای باد ها......

نیما یوشیج

کودکی که لنگه کفشش را امواج دریا از او گرفته بود روی ساحل نوشت دریا دزد است

و مردی که از دریا ماهی صید می کرد نوشت دریا سخاوتمند ترین سفره ی هستیس

موج دریا امد وجملات را در خود محو کرد و ثابت کرد باید برداشت دیگران را در وسعت خویش حل کرد

تو سرگذشت من نبود
جز غم و دلشکستگی
عمری گذشته از تنم
هنوز نرفته خستگی
از دست روز و زورگار
خسته و دلگیر شدم
تا چشم بهم گذاشتم ، دیدم عجب پیر شدم
تو گیر و دار عاشقی ، وقتی که سر خورده شدم
منم با برگای خزون ، ریختم و پژمرده شدم
خوشبختی با پرنده ها ، پر زد و رفت به آسمون
اونقده دور شد که ازون نه نامی موندو نه نشون
تو سرگذشت من نبود
جز غم و دلشکستگی
عمری گذشته از تنم
هنوز نرفته خستگی
دو چشم باز و روزگار
از این دیار به اون دیار
به هر کجا که پام می رفت
از اونجا رفته بود بهار
از بازیهای زندگی ، غبار غم بروم نشست
هر وقت دیدم امیدی نیست
دلم گرفت ، قلبم شکست
تو لحظه های انتظار ، دلهره بیداد می کرد
گوش فلک نمی شنید ، دل هر چه فریاد می کرد
تو سرگذشت من نبود
جز غم و دلشکستگی
عمری گذشته از تنم
هنوز نرفته خستگی
از دست روز و زورگار
خسته و دلگیر شدم
تا چشم بهم گذاشتم ، دیدم عجب پیر شدم
دیدم عجب پیر شدم
دیدم عجب پیر شدم

همه چیز داشتم اما الان احساس می کنم ، هیچی ندارم

چرا همه چیز خراب شد، در زمانی که داشتم خودم را ، زندگی ام را پیدا می کردم ، عشق آمد و بر روی تمام لحضه هایم خط کشید…

دوباره برگشتم ، یک ضربه ی روحی من را برگردوند به 1 سال قبل و دوباره همونگونه...

زمان این کار نبود اما خودم نمی خواستم و عشق بد ضربه ای به من زد…

در آخرین لحظه ی نیمه ی اول بازی مساوی من را بر هم زد و گل دقیقه ی آخر عشق را قبول کرد…

دل ساده ی من هم پذیرفت…

من از زندگی چیزی نمی خواستم جز گرمای دستان کوچکت…

لحظه ها در راهند و پی در پی و بدون مکس میگذره و من کاری از دستم بر نمی آید و فقط می توانم آهی از روی حسرت بکشم

حال به انتظار آخرین سهمم در این زندگی باید بنشینم

مـــــــــــــــــــرگ

رو سنگ قبرم ساده بنویسید:

زنده بودن را برای زندگی دوست داشتم نه زندگی را برای زنده بودن

یه وقتایی هست تازه می فهمی اونی که از همه ساکت تر بوده بیشتر از همه دوستت داشته....!!

ولی تو....... حواست به شیرین زبونی یه عشق دروغی بده......!!

زندگی زمینی گاهی آنچنان ما را سر به زیر و مشغول می کند که فرصت نمی کنیم لحظه ای سر بلند کنیم و زندگی آسمانی را تماشا کنیم.

(سر بلند باشی )

کاش میشد بچگی را زنده کرد !

کودکی شد.

کودکانه گریه کرد!

شعر قهر قهر تا قیامت را سرود !

آن قیامت که دمی بیش نبود !

فاصله با کودکی هامان چه کرد ؟

کاش می شد بچگانه خنده کرد

کاش میشد بچگی را زنده کرد !

کودکی شد.

کودکانه گریه کرد!

شعر قهر قهر تا قیامت را سرود !

آن قیامت که دمی بیش نبود !

فاصله با کودکی هامان چه کرد ؟

کاش می شد بچگانه خنده کرد

کاش میشد بچگی را زنده کرد !

کودکی شد.

کودکانه گریه کرد!

شعر قهر قهر تا قیامت را سرود !

آن قیامت که دمی بیش نبود !

فاصله با کودکی هامان چه کرد ؟

کاش می شد بچگانه خنده کرد