دوستی رباتی
یک دسته از آدم ها هستند که ترازویشان را در دوستی در حال تعادل قرار داده اند
بی کوچکترین خطایی. رباتی می شوند با برنامه ای دقیقاً شبیه به خودت
و هیچ تلاش و خلاقیتی فراتر از این برنامه انجام نمیدهند.
اس ام اس بزنی. اس ام اس می زنند.
زنگ بزنی. زنگ می زنند.
میس کال بیندازی. میس کال میندازند.
نامه بنویسی. نامه می نویسند.
بگویی :" دوستت دارم." می گویند:" دوستت دارم."
دعوا کنی. دعوا می کنند.
قهر کنی. قهر می کنند.
هدیه بدهی. هدیه می دهند.
خوشحال باشی. انرژی می دهند.
غمگین باشی. غمگین‌ترت می کنند.
برایشان کامنت بگذاری. برایت کامنت می گذارند.
جواب میس کال ندهی. جواب میس کالت را نمی دهند.
اس ام اس نزنی ،اس م اس نمی زنند.
زنگ نزنی زنگ نمی زنند.
و ... و ... و ... و ... و ...
بعد یک جا چشم هایت را باز می کنی و می بینی
بیشتر این تو بودی که برای حفظ رابطه تلاش کرده ای
و طرف مقابلت تنها آینه ای در برابر تو بوده است.
تو که خسته شوی، تو که کم انرژی شوی،
تو که برای چند لحظه خودت را پشت اتفاقی پنهان کنی،
تو که از اتفاق کوچک یا بزرگی دلخور شوی،
تو که مشغول شوی،
می بینی آنها نیستند. رفته اند.
شاید رفته اند تا ربات یکی دیگر شوند.
دوستای مهربونم بیاین سعی کنیم دوست رباتی نباشیم
مریم احمدی