سلام به همه  وقتی تو نطر سنجی 10 کتاب.... اسم چند کتاب رو دیدم که نخونده بودم تصمیم گرفتم بخرم اما قبلش رفتم نظراتی که در موردشون بود رو خوندموچون برای این کتاب نظرات مثبت زیاد بود اول اونو خوندم ولی راستش اصلا منو جذب نکرد ونتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم یه جوری بود تنها قسمتهای مربوط به شیطنتهای دانشجویی اش خوب بود  همین طور شعرهای تارا وگرنه عشق تارا وفرزاد !یه جوری بود من اصلا دلیل بی اعتنایی های سرهنگ رو نسبت به تارا نفهمیدم یا اون نامه ای که مادر تارا در توجیه رفتار سرهنگ بهش نشون داد واکنش تارا!  یغیرتی شدن اون پسره برای ندا وقتی ماجراهای مربوط به ندا مخصوصا همین صحنه ی دعوا یا افسوسی که  برای به ثمر نرسیدن رابطه ی ندا با اون پسره (فکر کنم کامران بود) عنوان شد فکر کردم زندگی ندا واخر عاقبتش همتو کتاب بهش پرداخته میشه ولی ندا با فارغ التحصیلی کمرنک شد ودر واقع تموم شد شخصیت فرزاد هم بلاتکلیف بود کسی که 2 سال بدون حرفی دورادور مراقب عشقشه وباید کاملا با خصوصیات ونحوه رفتار تارا اشنا میبود ولی دیدیم اینجوری نبود وخیلی سوالات دیگه  خلاصه نمیدونم چرا منو نگرفت. شاید چون ازشنبه تا امروز 4 کتاب پشت سر هم خوندم مغزم هنگ کرده

درود نیلوفر جون...

راستش بابای تارا واسه خود من یه علامت سؤال بزرگه... و خیلی از مسائلی که مطرح کردی رو من هم متوجه شدم...

اما این رمان رو خیلی دوست دارم!!! با تمام ایراداتی که بهش می شه گرفت... .

این رمان شاید مناسب شرایط سنی شما نباشه دوست عزیزم... من خودم وقتی این رمان رو خوندم هفده سالم بود... و مضمون اصلی رمان و خط کلی داستان با سن و سال من و احساسات اون روزهای من خیلی هم خونی داشت... .

کل ماجرا می خواست اینو بگه که هر عشقی به معنای عشق نیست!!! هرکی بهت ابراز علاقه کرد واقعاً عاشقت نیست!!!

هرکی به روت اخم کرد و مدام ابراز علاقه نکرد، ازت بدش نمیاد... شاید دوستت داره، اما نمی تونه بیان کنه...

وقتی کسی رو دوست داشتی به این معنا نیست که اونو می شناسی و می تونی باهاش کنار بیای... دوست داشتن صرف به هیچ دردی نمی خوره...

اولین کسی که دوست داشتی لزوماً نباید همراه همیشگی زندگی ات باشه... . ممکنه فرصت های بهتری در انتظارت باشه...

اگه برای مشکلات دنبال راه حل های منطقی نباشی، ممکنه از مشکلات خیلی کوچک یه انبوه از مشکل واست ایجاد بشه که دیگه نتونی حلش کنی...

و...

واقعاً نمی دونم چطوری باید منظورم رو بگم... . خیلی از برخوردها توی رمان باعث شد که دید من نسبت به خیلی چیزا باز بشه...

می گم... من اون موقع هفده سالم بود. شاید اگه همین الان این رمان رو می خوندم دوستش نداشتم...

من شلر رو دوست ندارم!!! فقط به خاطر این که داستانش واسه سن من اون زمان خیلی پیش پا افتاده بود... . هفده سالم بودا! اما حس می کردم که این رمان به درد بچه های راهنمایی می خوره... اونایی که چشم و گوش بسته با یکی دوست می شن و بعد عاشقش می شن...

این هم همچین حالتی داره... مطمئنم اگه الان این رمان رو می خوندم انقدر دوستش نداشتم... . اما چون اون روزا با حال و هوای من خیلی هماهنگی داشت دوستش داشتم و هنوزم دوستش دارم....

پاینده باشید...