گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم

وکدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم

دل میرود زدستم صاحبدلان خدارا   دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

من دلم تنگ کسی است که

به دل تنگی من می خندد

باور عشق برایش سخت است

ای خدا باز به یاد نسیم سحری

می شود آیا دل به دل نازک من بربَندد!!!...

ماندگار باشید.

                                         عشق ، کلید شهر قلب است.

                     به شرط آن که قفل قلبت هرز نباشد که با هر کلیدی باز شود.

ای کاش دوستی ادم هامثل رفاقت چشم و دست بود

وقتی دست زخم میشه چشم گریه میکنه

وقتی چشم گریه میکنه دست اشکاشو پاک میکنه

دریچه ی دل را به سوی حقیقت باز کنیم.

وببینیم ان بذر های پاک درونمان که افتخاراتمان را متبلور ساخته را چه کسی ساخته وکاشته ؟!؟

همان که افتخاراتش تجلی است و باغبان ان همیشه پرده نشین و خاموش است.

که فقط معرفت انعکاس وجود حضور ان باغبان است.

اعتماد به خداوند بهای به دست آوردن بهترین هاست

.....حتی اگر برخلاف میل ما باشد....

منتظر هیچ دستی در هیچ جای این دنیا نباش …

اشکهایت را با دستهای خودت پاک کن ؛ همه رهگذرند !

مطمئن باش و برو

                          ضربه ات کاری بود

   دل من سخت شکست

                              و چه زشت به من و سادگی ام خندیدی

                               به من و عشقی پاک

                                       که پر از یاد تو بود

                                                                              و خیالم می گفت :

تا ابد مال تو بود

                     تو برو

                                        برو تا راحت تر

                                                             تکه های دل خود را

                                                                                      سر هم

                                                                                                         بند زنم .

ما فکـر میکنیـم بدتـرین درد  

گاهی از دوست داشتنهایم احساس پرواز می کنم

زندگی میکنم ..

همیشه رابطه چاره نیست ؛

فاصلۀ بین داشتنت و نداشتنت

بــــــآور کـن ، خیلی حرفــــ استـ !!!
وفــآدار دستـهآیت بـاشم،
کـهـ یکـبار همـ لمســشآن نکــرده ام 

زاهدم برد به مسجد که مرا توبه دهد...
توبه کردم که نفهمیده به جایی نروم... 

ناز را میکشیم !

آه را میکشیم !

انتظار را میکشیم !

درد را میکشیم !

اما بعد از این همه سال هنوز نقاش خوبی نشده ایم ، که دست بکشیم … 

و ‘ تو ‘ هنوز با تمام نبودنت… تمام بودن منی… 

خیلی وقتابهم میگن:چرامیخندی بگوماهم بخندیم؛اماهرگزنگفتن:چراغصه میخوری بگوماهم بخوریم 

شگفتا از من، که توکلم بر مردم است و توقعم ازخدا! شگفتا ازمن، که هر آنچه خواسته ام کرده ام، با لفظ اگر خدابخواهد! شگفتا از من،که تنها، اندوه را به میهمانی خداوند میبرم و سهم شادی را نمی پردازم! شگفتا

ازمن، که لقمه های مردم را میشمارم و هدایای بیشمار خدارا ازیاد می برم… 

             هرگاه زندگی برایت سخت شد بدان که دریای آرام ناخدای قهرمان نمی سازد.

هر انسانی دو نفر است

     یکی بیدار است در تاریکی

                                  دیگری خواب است در روشنایی

جبران خلیل جبران

همیـشه توان این را داشته باش که از کسی یا چیزی که آزارت می دهد بـه راحتی دل بکنی!!!

تا یادم نرفته است بنویسم
حوالی خوابهای ما سال پر بارانی بود
می دانم همیشه حیاط آنجا پر از هوای تازه بازنیامدن است...

زندگی بازی نیست
زندگی،
برگ پژمرده پاییزی نیست
زندگی 
بوته خشک کویر
ریشه پوک درخت
خزه خیس قنات
یا کلوخ لب جوی
خس و خاشاک بیابان
زیستن: حرکت پیوسته رود
جوشش چشمه نور
موج سنگین دل دریاها
رویش سبز بهار
گل امید نگاه عاشق 
تپش قلب کبوترها
در باران است

به کوه گفتم عشق چیست؟ لرزید. به ابر گفتم عشق چیست؟ بارید. به باد گفتم عشق چیست؟ وزید. به پروانه گفتم عشق چیست؟ پرپر شد. و به انسان گفتم عشق چیست؟ اشک از دیدگانش جاری شد و گفت ؟ دیوانگیست!!!!

کاش می شد اشک راتهدید کرد.مدت لبخندراتمدیدکرد .

کاش می شددرمیان لحظه ها,‎ لحظه دیداررانزدیک کرد.

چهار نفر بودن. اسمشون این ها بود:‌ همه کس، یک کسی، هرکسی، هیچ کس. کار مهمی در پیش داشتن و همه مطمئن بودن که یک کسی این کار رو به انجام می رسونه. هرکسی می تونست این کار رو بکنه،‌ اما هیچ کس این کار رونکرد.یک کسی عصبانی شد، چرا که این کار، کار همه کس بود، اما هیچ کس متوجه نبود که همه کس این کار رو نخواهد کرد.. سرانجام داستان این طوری تمام شد که هرکسی یک کسی را سرزنش کردکه چرا هیچ کس کاری رو نکرد که همه کس می تونست انجام بده.... ما جزء کدوم یکیشون هستیم؟!...