من که تصویری ندارم در نگاه هیچ کس
خوب شد هر گز نبودم تکیه گاه هیچ کس
کاش فنجانی نسازد کوزه گر از خاک من
تا نیفتد در دلم فال سیاه هیچ کس
زیر بار ظلممان دارد زمین خم میشود
بی تفاوت شد خدا هم چون که آه هیچ کس
بهترین تقدیر گلها چیدن و پژمردن است
سعی کن هرگز نباشی دلبخواه هیچکس
آخرش چوپان تو را با خنده ای سر میبرد
کاش میشد تا نباشی در پناه هیچ کس
عاقبت در زجر هستی قرص نانت میکنند
ماه دور از دست باش و قرص ماه هیچکس

من بودم

تو

و یک عالمه حرف...

و ترازویی که سهم تو را

از شعرهایم نشان می داد!!!

کاش بودی و

می فهمیدی

وقت دلتنگی

یک آه

چقدر وزن دارد...

      اگر مایلید که افکار واحساسات منفی از زندگی شما روی برگرداند ؛با توسل به قو ه ی تخیل ،تصورات  مثبت وانرژی زا بیافرینید

                                                                                                                                                                       «وین دایر»

دیدی آنرا که تو خواندی به جهان یار ترین

چه دل آزارترین شد چه دل آزارترین !!!

تنهایی یعنی :

 ذهنم پر از تو و خالی از دیگران است , اما

 کنارم خالی از تو و پر از دیگران است

خیلی سخته من گاهی وقتااینجوریم

لذت داشتن یه دوست خوب توی یه دنیای بد مثل خوردن یه فنجون قهوه گرم زیره برفه !!!!!

درسته که هوا رو گرم نمی کنه ولی تورو دل گرم میکنه

در نگاهت چیزیست که نمیدانم چیست

مثل آرامش بعد

از یک غم

 مثل پیدا شدن

یک لبخند

مثل بوی نم بعد

از باران

در نگاهت

چیزیست که نمیدانم چیست

من به آن محتاجم

روی آن شیشه تبدار تو را ها کردم

نام زیبای تو را با نفسم جا کردم

شیشه بدجور دلش ابری و بارانی شد

شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم

با سرانگشت کشیدم رخ زیبای تو را

رخ زیبای تو را سیر تماشا کردم

ماندگار باشید.

نامت سپیده دمی که بر پیشانی آسمان می گذرد

- متبرک باد نام تو!-

و ما همچنان

دوره می کنیم

شب را و روز را

هنوز را .

ورق خواهد خورد؟

تا چند

تا چند

این دفتر خالی

به انتظار تصویر تو

دیروز

ما زندگی را

به بازی گرفتیم

امروز، او ما را...

فردا؟

تو نیستی که ببینی

چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاری است

چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست

چگونه جای تو در جان زندگی سبز است

هنوز پنجره باز است

تو از بلندی ایوان به باغ می نگری

درخت ها و چمن ها و شمعدانی ها

به آن ترنم شیرین به آن تبسم مهر

به آن نگاه پر از آفتاب می نگرند

تمام گنجشکان

که درنبودن تو

مرا به باد ملامت گرفته اند

ترا به نام صدا می کنند

هنوز نقش ترا از فراز گنبد کاج

کنار باغچه

زیر درخت ها،

لب حوض

درون آیینه پاک آب می نگرند

تو نیستی که ببینی، چگونه پیچیده است

طنین ِ شعر ِ نگاه ِ تو درترانه ی من

تو نیستی که بیبنی چگونه می گردد

نسیم روح تو در باغ بی جوانه من

چه نیمه شب ها کز پاره های ابر سپید

به روی لوح سپهر

ترا چنانکه دلم خواسته است، ساخته ام !

چه نیمه شب ها وقتی که ابر بازیگر

هزار چهره به هر لحظه می کند تصویر

به چشم همزدنی

میان آن همه صورت، ترا شناخته ام !

به خواب می ماند

تنها به خواب می ماند

چراغ، آینه ، دیوار، بی تو غمگینند

تو نیستی که ببینی

چگونه با دیوار

به مهربانی یک دوست، از تو می گویم

تو نیستی که ببینی، چگونه از دیوار

جواب می شنوم

تو نیستی که ببینی ، چگونه، دور از تو

به روی هرچه در این خانه است

غبار سربی اندوه بال گسترده است

تو نیستی که ببینی دل رمیده من

بجز تو، یاد همه چیز را رها کرده است

غروب های غریب

در این رواق نیاز

پرنده ساکت و غمگین

ستاره بیمار است

دو چشم خسته ی من

در این امید عبث

دو شمع سوخته جان همیشه بیدار است

تو نیستی که ببینی !

منو به غمام سپردی ، همه آرزومو بردی همه جا اسمتو بردم ، یه بار اسممو نبردی "

از زندگی لذت ببر... زندگی معرکه است.....سفری با شکوه است

شادکامی و سعادت را دنبال کن

چقدر هوای تالار غم گرقته دوستان امیدوارم با شروع ماه شعبان هوای شاد و خوشحالی به تالار برگرده عزیزانم

به بهزاد عزیزم فوت دایی

بعضی وقتا هست که دوست داری یکی کنارت باشه .... محکم بغلت کنه ..... بذاره اشک بریزی  تا سبک بشی.... بعد آروم توی گوشت بگه : چته دیوونه ؟ من که باهاتم.....

ارزش آدمها به حضورشان نیست

به دلهره ای است که با نبودنشان درست میکنند

هروقت توزندگی به یه مانع بزرگ رسیدی ازخداگله نکن ، به فکرهدیه ی بزرگی باش که پشت اون انتظارت رومیکشه

روزگار ما وفا با ما نداشت
طاقت خوشبختی دل ما را نداشت
پیش پای ما سنگی گذاشت
بی خبر از مرگ ما پروا نداشت
آخر این غصه هجران بودو بس
حسرت رنج و فراوان بودو پس......



 

هر که در سینه دلی داشت به دلداری داد
دل نفرین شده ی ماست که تنهاست هنوز